Alida Dors neemt het publiek in Closed Eyes mee naar een alternatieve tijd en ruimte. In dit volgende hoofdstuk binnen haar reeks Dance Chronicles stelt Dors zichzelf en de groepen binnen de Afrikaanse diaspora de vraag wat er volgt op de term “post” als het gaat om “post-racisme”. Komt er opstand, revolutie, een verzoening, of trekken we ons terug?

Dors laat zich voor Closed Eyes beïnvloeden door het Afrofuturisme – de denkrichting waarin vorm wordt gegeven aan een mogelijke zwarte toekomst en waarin kennis doordrenkt is van technologie en spiritualiteit, met als doel alle racistische structuren af te breken. De choreograaf duikt nog dieper in de geschiedenis van Black Utopia, en volgt de drang om uit te breken en te ontsnappen. Ze wil onbenutte mogelijkheden aanboren en via de verbeelding toewerken naar een omwenteling. “There are Black people in the future,” en Dors laat ze alvast speculatief verschijnen in het hier en nu.

In deze mythische documentaire met film, design en muziek, duikt Dors de geschiedenis van haar eigen voorouders in. Ze neemt het publiek mee naar Ganzee, het verdronken dorp dat diep in het oerwoud in de binnenlanden van Suriname lag en waar haar grootmoeder woonde. Met zes dansers (of meer) en onder muzikale begeleiding van Alwin Lewis creëert Dors haar Utopia; geen solitair eiland, maar een imaginaire archipel.