“We gingen om te baren naar de Oost, verscheept op bestelling van de heren ginds, zeven meisjes die vaak nog niet eens waren gekust.”

Anna Drijver was zeer onder de indruk van het boek De Mannen van Maria. Ze zocht zelf contact met schrijver Anneloes Timmerije en samen bewerkten zij de roman tot een indringende monoloog. Een historisch verhaal doorspekt met thema’s die ook in deze tijd zeer relevant zijn.

Maria van Aelst wordt als jong meisje door haar ouders naar de Oost gestuurd. Batavia, in 1625 een hete, stinkende puinhoop, heeft meisjes nodig. Nette Hollandse meisjes om Hollandse kinderen te baren. Ze wordt uitgehuwelijkt, maar anderhalf jaar later is ze al weduwe. In Batavia valt ze op door wie ze is en door wat ze doet. Ook bij Antonio van Diemen, de latere gouverneur-generaal van Oost-Indië. Maria, pas tweeëntwintig jaar, heeft dan net haar tweede man begraven. En ze is rijk. Want in plaats van te zuchten onder de natte hitte, gaat ze handelen. Ze doet het, dwars tegen alle verboden in, om het wachten op een kind te verzachten. En omdat ze het wil.

In De Mannen van Maria vertelt Anneloes Timmerije het verhaal van een vrouw die in een bikkelhard tijdperk zag wat haar mogelijkheden waren, haar eigen weg koos en deed wat geen enkele vrouw voor haar had gedaan.

“Iedereen kent Michiel de Ruyter en Jan Pieterszoon Coen, maar van de vrouwen uit die tijd hebben we geen idee. De Mannen van Maria vertelt het waanzinnige verhaal van een zelfstandige vrouw in de Oost in 1625”

Anna Drijver