Na twee uitverkochte edities zijn de Gevangenis Monologen terug met een derde deel. Net als in Gevangenis Monologen 1 & 2 staat het verhaal van een ex-gedetineerde centraal, maar deze keer gaan ze nog sterker het gesprek aan met de samenleving en ons gevangenissysteem.

Waarom belanden zoveel (ex-)gedetineerden weer terug in de gevangenis? Hoe gaan we met elkaar om? Wat voor effect hebben vooroordelen en discriminatie op de ziel van een mens? Hoe wordt zelfhaat doorgegeven? En: hoe zou het anders kunnen? Gevangenis Monologen 3 pretendeert geen antwoorden te geven. Door een intiem, persoonlijk verhaal te vertellen en invoelbaar te maken, hopen ze het gesprek te kunnen voeren.

Scriptschrijver Christine Otten sprak hiervoor met meerdere (ex)gedetineerden. Dit jaar koos ze voor het verhaal van Mohammed T. ‘Gevangenis gaat over uitsluiting, het bannen van slechte mensen uit onze maatschappij. Maar we vergeten weleens dat de meeste mensen die in de gevangenis terecht komen al heel hun leven een vorm van uitsluiting hebben ervaren, bijvoorbeeld door mishandeling, een gebrek aan ontwikkeling en racisme’, aldus Christine.

Ieder jaar komen duizenden gedetineerden vrij en voor velen ligt het terugvallen in oude gedragspatronen op de loer. Ook de Somalische Mohammed T. (29), die acht jaar van zijn leven in een gevangenis heeft doorgebracht, wordt nog dagelijks geconfronteerd met zijn demonen: ‘Ik heb dingen nooit kunnen verwerken, laat staan een plek geven. Dus als er iets kleins gebeurt, komt alles naar boven. (…) Dan ben ik eigenlijk wel bang voor mezelf.’

Een gloednieuwe theatervoorstelling over familie, verlies, uitgesloten worden en ‘verkeerde keuzes’ maken. Over jezelf oprapen en terugkomen na een crisis en over wantrouwen in de bajes. Actueel, ontroerend en confronterend.